Księża kapelani odwiedzają systematycznie chorych w ramach tzw. obchodu duszpasterskiego udzielając sakramentów świętych z uwzględnieniem procedur epidemiologicznych. Zachęcamy wszystkich pracowników naszego szpitala do modlitwy w kaplicy w czasie adoracji Najświętszego Sakramentu i modlitwy różańcowej a także uczestnictwa we Mszy Świętej sprawowanej codziennie według porządku, który znajduje się na tablicach ogłoszeń na terenie szpitala.
Kaplica szpitalna jest dostępna do modlitwy dla wszystkich, choć w obecnej sytuacji chorzy na razie nie mogą opuszczać oddziałów szpitalnych przychodząc na modlitwę.
Personel szpitala a także pacjenci, którzy mają prawo do opieki duszpasterskiej zawsze mogą skontaktować telefonicznie z księdzem kapelanem wybierając telefon z aparatu służbowego znajdującego się na terenie szpitala (##066, ##067).
Rodziny pacjentów, którzy chcą zadzwonić do księży kapelanów w sprawach duszpasterskich zawsze mogą skorzystać z bezpośrednich numerów telefonów udostępnionych na stronie internetowej kaplicy naszego szpitala.

W imieniu księży kapelanów MSzS w Radomiu
- ks. dr Radosław Kacprzak

 NABOŻEŃSTWO RÓŻAŃCOWE
PONIEDZIAŁEK - PIĄTEK - GODZ. 14.00
SOBOTA - NIEDZIELA - GODZ. 10.00
DO WSPÓLNEJ MODLITWY ZAPRASZAJĄ KSIĘŻA KAPELANI

Od poniedziałku po Niedzieli Chrztu Pańskiego rozpoczęliśmy w Kościele pierwszą część okresu zwykłego, który będzie trwał do środy popielcowej. W tym czasie obowiązuje zielony kolor szat liturgicznych, symbolizujący nadzieję, odrodzenie i młodość. Okres Zwykły to swego rodzaju chwila odpoczynku dla Kościoła. Jest to najdłuższy okres liturgiczny a jego druga część rozpocznie się od Niedzieli Zesłania Ducha Świętego i będzie trwała do I Niedzieli Adwentu. Czasami może pojawić się pytanie: po co nam ten czas? Przecież tyle jest świąt i wspomnień, które należałoby zawrzeć w roku kościelnym. Jest to okres, kiedy głębiej poznajemy życie Jezusa, jego działalność; głównie poprzez Liturgię Słowa. Tylko wówczas, gdy dobrze ją zrozumiemy i odbierzemy, będziemy mogli Go naśladować tak, jak On tego chce. Okres Zwykły oddziela niejako dwa najważniejsze obchody Kościoła: Narodzenie Chrystusa oraz Paschę (Zmartwychwstanie Pańskie). I właśnie ten czas, także przez swoja długość, uczy nas pewnej tęsknoty za ważnymi uroczystościami. Okres Zwykły w ciągu roku to swego rodzaju "szkoła samodzielności praktyk religijnych", choć w tym czasie obchodzimy święta i uroczystości. Warto zrobić wszystko, aby także teraz pogłębić swoją relację z Bogiem i zauważyć, że On przychodzi do nas nie tylko w świątecznym czasie, ale również w codzienności i zawsze jest gotowy na spotkanie z nami w czasie adoracji Najświętszego Sakramentu i Eucharystii.
żródło: http://www.wielgomlyny.paulini.pl

Z woli Ojca Świętego Franciszka przeżywamy w Kościele Rok św. Józefa. Warto więc poświęcić parę chwil na choć krótka refleksję na temat tego niezwykłego świętego. Dlaczego niezwykłego? Nie wiele mamy informacji na Jego temat, ale z tych, które mamy możemy wiele wywnioskować. Ewangelie nie przytaczają ani jednego słowa, które miałby wypowiedzieć Opiekun Pana Jezusa. Widzimy go jako człowieka milczenia a jednocześnie jako człowieka czynu. Z pewnością nie było mu łatwo. Od samego początku widzimy jak napotyka kolejne trudności. Kiedy postanawia spędzić życie z Maryją nagle dowiaduje się, że Ona jest brzemienna. To musiał być ogromny cios dla Józefa. On jednak nie podejmuje łatwych decyzji. Myśli, zastanawia się, rozeznaje. Ostatecznie posłuszny słowu anioła bierze Maryję do siebie i staje się Opiekunem Jej Dziecka. Uczy nas w ten sposób zawierzenia Bogu i posłuszeństwa jego woli. Lęk, pojawiające się wątpliwości nie są przeszkodą, gdy ufamy i wierzymy.
Papież Franciszek w Liście Apostolskim Patris Corde napisał: „Także poprzez niepokój Józefa przenika wola Boga, Jego historia, Jego plan. W ten sposób Józef uczy nas, że posiadanie wiary w Boga obejmuje również wiarę, że może On działać także poprzez nasze lęki, nasze ułomności, nasze słabości. Uczy nas także, że pośród życiowych burz nie powinniśmy bać się oddać Bogu ster naszej łodzi. Czasami chcielibyśmy mieć wszystko pod kontrolą, ale On zawsze ma szersze spojrzenie”. Bóg jest ponad tym wszystkim, co przeżywamy i czego doświadczamy. On może posłużyć się trudnościami, by doprowadzić nas do jeszcze większego dobra. Wędrując dalej ze św. Józefem widzimy go w kolejnej dramatycznej sytuacji. Trzeba było udać się do Betlejem na spis ludności. Długa podróż z matką oczekującą Dziecka. W Betlejem okazuje się, że nie ma dla Nich miejsca. Józef jednak się nie poddaje, nie rezygnuje, nie narzeka. W stajni, którą ma do dyspozycji przygotowuj najlepiej jak tylko można godne miejsce na narodziny Syna Bożego. Święty Józef był człowiekiem odważnym, który stawiał czoła trudnościom, jednak zawsze w posłuszeństwie Bogu.

Święty Łukaszu, zanim stałeś się uczniem Chrystusa i autorem Jego Ewangelii, byłeś lekarzem. Miej w opiece całą służbę zdrowia i wypraszaj u dobrego Boga błogosławieństwo, pomoc i opiekę dla lekarzy, pielęgniarek oraz wszystkich tych, których powołałeś do misji leczenia, zapobiegania chorobom i bólowi oraz towarzyszenia ludziom w trudnym doświadczeniu cierpienia. Niech dobry Bóg obdarza wszystkich pracowników służby zdrowia tymi łaskami, których najbardziej potrzebują, aby podejmowali właściwe decyzje, byli współczujący i delikatni, rozważni, życzliwi i wyrozumiali, aby opiekowali się chorymi z poświęceniem i miłością, dostrzegając w każdym z nich cierpiącego Chrystusa. Spraw, aby swoją troskliwością i serdecznością budzili w chorych nadzieję powrotu do zdrowia.
Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Święty Łukaszu, patronie służby zdrowia, módl się za nami.

Kyrie eleison, Chryste eleison, Kyrie eleison.
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże – zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże – zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże – zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, jedyny Boże – zmiłuj się nad nami.
Święta Maryjo – módl się za nami.
Święty Józefie – módl się za nami.
Święty Benedykcie – módl się za nami.
Wszyscy Święci i Święte Boże – módlcie się za nami.
Błogosławiona Hanno Chrzanowska – módl się za nami.
Boga za Jego wielkie dzieła wysławiająca,
Jezusa Chrystusa w tajemnicy Krzyża odnajdująca,
Słowo Boże gorliwie zgłębiająca,
W Eucharystii z Chrystusem się jednocząca,
Z duchowości benedyktyńskiej obficie czerpiąca,
W modlitwie siłę wiary, nadziei i miłości umacniająca,