Ze względu na opanowaną sytuację w szpitalu związaną z zagrożeniem epidemiologicznym i wypracowanymi procedurami decyzją Zarządu Szpitala potwierdzonego komunikatem z dnia 3 lipca 2020 została przywrócona systematyczna posługa księży kapelanów na oddziałach szpitalnych w ramach tzw. obchodu duszpasterskiego z uwzględnieniem procedur epidemiologicznych. Księża kapelani zachęcają personel do modlitwy w szpitalnej kaplicy w czasie adoracji Najświętszego Sakramentu i Mszy Świętej.
W kaplicy p.w Matki Bożej z Lourdes Msza święta sprawowana jest codziennie według porządku, który znajduje się na tablicach ogłoszeń na terenie szpitala.
Jeśli chorzy lub rodzina albo personel chcą się skontaktować z księdzem kapelanem proszeni są o wybranie numeru telefonu z aparatu służbowego znajdującego się na terenie szpitala (##066, ##067).

W imieniu księży kapelanów MSzS w Radomiu
- ks. dr Radosław Kacprzak

Obchodząc święto św. Łukasza Ewangelisty, wspominając jego życie, obchodzimy święto Pracowników Służby Zdrowia. Przy tej okazji przypomnijmy świętego, lekarza i uczonego, który stał się ich patronem. O tym, że był lekarzem, możemy przeczytać m.in. w Liście św. Pawła Apostoł do Kolosan: „Pozdrawia was Łukasz, umiłowany lekarz” (Kol 4, 14)
Święty Łukasz pochodził z Syrii, nie wiemy dokładnie, w którym roku się urodził. Był poganinem, a wyznawcą Chrystusa stał się ok. 40 r., czyli 7 lat po Jego śmierci. Zgodnie z tym, co podaje św. Paweł, Łukasz nie należał do 72 uczniów Jezusa, mimo iż takie informacje zamieścił w swoich pismach Epifaniusz. Łukasza nie należy także mylić z uczniem, którego Jezus spotkał w drodze do Emaus w dniu zmartwychwstania, choć takiego zdania byli św. Grzegorz Wielki i Teofilakt. Ok. roku 50 związał swoje losy ze św. Pawłem. Przystąpił do niego jako uczeń, pomocnik, przyjaciel, ale też właśnie jako lekarz, tak przydatny podczas drogi. Wiadomo, że nie przez cały czas towarzyszył św. Pawłowi w podróżach apostolskich, jednak kiedy przyłączył się do niego w roku 58, podczas III podróży, pozostał przy nim do końca jego życia. Ta decyzja miała ogromne konsekwencje zarówno dla św. Pawła, samego Łukasza, jak i dla przyszłych pokoleń chrześcijan.
Paweł zyskał w Łukaszu najwierniejszego przyjaciela, który – ofiarując mu swe oddanie, rzeczywiście się poświęcił. Nie tylko towarzyszył mu w drodze głoszenia Słowa – do Jerozolimy i Rzymu, lecz także wraz z nim poddał się karze więzienia i przebywał w nim przez 2 lata. Był to niezmiernie ważny okres w życiu Łukasza. Jako jedyny trwał przy swoim nauczycielu i zyskał niepowtarzalną szansę zgłębienia faktów z ziemskiego życia Jezusa, dzięki relacjom osób, które Go znały, a z którymi on mógł rozmawiać. Czas, jaki otrzymał, spotkania z naocznymi świadkami, wielkie umiejętności, wykształcenie i ogromny talent – to wszystko sprawiło, że ze wspaniale wykształconego, umiejętnie posługującego się piękną greką, obeznanego w literaturze poganina, stał się natchnionym ewangelistą, badaczem, wiernym słuchaczem i przekazicielem Bożego Słowa. Słuchał tych, którzy widzieli, doświadczyli spotkania z Chrystusem, mieli szczęście słyszeć Jego nauki. Wykorzystując swoje zdolności, spisał te wydarzenia, dzięki czemu powstała Ewangelia i Dzieje Apostolskie.

Święty Łukaszu, zanim stałeś się uczniem Chrystusa i autorem Jego Ewangelii, byłeś lekarzem. Miej w opiece całą służbę zdrowia i wypraszaj u dobrego Boga błogosławieństwo, pomoc i opiekę dla lekarzy, pielęgniarek oraz wszystkich tych, których powołałeś do misji leczenia, zapobiegania chorobom i bólowi oraz towarzyszenia ludziom w trudnym doświadczeniu cierpienia. Niech dobry Bóg obdarza wszystkich pracowników służby zdrowia tymi łaskami, których najbardziej potrzebują, aby podejmowali właściwe decyzje, byli współczujący i delikatni, rozważni, życzliwi i wyrozumiali, aby opiekowali się chorymi z poświęceniem i miłością, dostrzegając w każdym z nich cierpiącego Chrystusa. Spraw, aby swoją troskliwością i serdecznością budzili w chorych nadzieję powrotu do zdrowia.
Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Święty Łukaszu, patronie służby zdrowia, módl się za nami.

„Miłość wyklucza postawę górowania,   która jest pychą(..) Czyn bardzo prosty, to może być bardzo wiele(…).Wycofać siebie (…) Chyba tylko wtedy, kiedy jesteśmy wolne od siebie, naprawdę służymy Chrystusowi w chorych”.

Bł. Hanna Chrzanowska

W Międzynarodowym Roku Pielęgniarek i Położnych oraz miesiącu poświęconym modlitwie różańcowej i  służbie zdrowia serdecznie zapraszamy do  łączności duchowej w czasie peregrynacji relikwii bł. pielęgniarki - Hanny Chrzanowskiej. Relikwie te  przez cały miesiąc październik będziemy gościć w naszym szpitalu ufając, że jej  obecność w miejscach codziennej posługi chorym  stanie się okazją do odkrycia tej niezwykłej błogosławionej i jej misji, a także refleksji nad swoim życiem. uwzględniając  nie tylko troskę o ciało, ale przede wszystkim o wymiar duchowy.Dziękując za codzienną służbę chorym  zapewniamy  o stałej  pamięci modlitewnej  i zawsze zapraszamy do życzliwej współpracy i kontaktowania się z nami w różnych sprawach ufając, że obecność relikwii stanie się zaproszeniem do częstszego odwiedzania szpitalnej kaplicy, by tam się pomodlić i choć przez chwilę zatrzymać adorując Najświętszy  Sakrament i uczestnicząc w  Eucharystii, a także z korzystając z  sakramentu pokuty i pojednania Modlitwy osobista także na różańcu i częsty udział w Eucharystii były zawsze dla bł. Hanny Chrzanowskiej umocnieniem do służby drugiemu człowiekowi.

Z modlitewną pamięcią i nadzieją na spotkanie w szpitalnej kaplicy

Księża kapelani: ks. Bogusław Dawidowicz, ks. dr Radosław Kacprzak

Kyrie eleison, Chryste eleison, Kyrie eleison.
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże – zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże – zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże – zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, jedyny Boże – zmiłuj się nad nami.
Święta Maryjo – módl się za nami.
Święty Józefie – módl się za nami.
Święty Benedykcie – módl się za nami.
Wszyscy Święci i Święte Boże – módlcie się za nami.
Błogosławiona Hanno Chrzanowska – módl się za nami.
Boga za Jego wielkie dzieła wysławiająca,
Jezusa Chrystusa w tajemnicy Krzyża odnajdująca,
Słowo Boże gorliwie zgłębiająca,
W Eucharystii z Chrystusem się jednocząca,
Z duchowości benedyktyńskiej obficie czerpiąca,
W modlitwie siłę wiary, nadziei i miłości umacniająca,